'De menschen koopen alleen boeken, welke ze noodig hebben'

Een geschiedenis die begint in 1752 met economische, technologische en maatschappelijke ontwikkelingen, kleine toevalligheden en bewuste koerswijzigingen heeft ertoe geleid dat de uitgeverij die decennialang het alleenrecht had op één van de meest gelezen klassiekers uit de Nederlandse literatuur, Hildebrands Camera obscura, al in tijden geen literair werk meer uitgeeft. Het huis dat ooit dichtbundels, romans, luxueuze plaatwerken, juridische tijdschriften, populair-wetenschappelijke boekjes, devote werkjes, jeugd-, school- en handboeken uitgaf, presenteert zich vandaag de dag als Bohn Stafleu van Loghum, kennispartner voor zorgprofessionals. Dit boek is het resultaat van een nauwgezet onderzoek naar opbouw en ontwikkeling van het fonds van De Erven F. Bohn in de jaren 1900-1940. In die veertig jaar verwijdert de uitgeverij fondssegmenten uit de catalogus, maar ze voegt ook nieuwe toe. Per segment wordt geanalyseerd welke actoren een cruciale rol spelen en welke strategieën de uitgevers actief inzetten om het segment vorm te geven. Welke titels staan hun voor ogen, op welke manuscripten weten ze de hand te leggen en welke nemen ze uiteindelijk wel of niet op? Met de ontleding van het fonds van een gerenommeerd uitgevershuis dat zich stapsgewijs toelegt op (populair-)wetenschappelijke publicaties draagt dit boek bij aan het inzicht in het functioneren van uitgeverijen. Het biedt zicht op het Nederlandse uitgeverslandschap en het uitgeefbedrijf tijdens de eerste decennia van de vorige eeuw. En de aandacht voor de uiteenlopende aspecten van de uitgeefpraktijk leert ons veel over hoe bewust of onbewust uitgevers bepaalde strategieën wel of niet inzetten.